Porodem fizjologicznym możemy nazwać poród odbywający się siłami natury, Nie wymaga on interwencji chirurgicznej ani farmakologicznej. Jeżeli nie pojawiają się przeciwwskazania poród fizjologiczny jest całkowicie bezpieczny zarówno dla matki jak i dziecka.
Dziś dzięki nowoczesnej technologi i badaniom obrazowym jesteśmy w stanie przewidzieć potencjalne zagrożenia i podjąć decyzję, co do sposobu rozwiązania ciąży. Pierwszym okresem porodu jest rozwieranie się szyjki macicy.
Jego przebieg i czas trwania jest sprawą osobniczą, jednak zasadą jest, że u wieloródek przebiega szybciej niż u pierwiastek. Przy pełnym rozwarciu szyjki macicy dochodzi urodzenia płodu. Ostatnim etapem porodu jest urodzenie łożyska i błon płodowych. Okres porodu wiąże się z pewnym dyskofonem, którym ból. Pierwszym etapem, w którym się pojawia jest rozszerzanie się szyjki macicy i skurczów macicy. W drugim okresie porodu ból jest efektem napierania płodu na miedzicę, pochwę i krocze. W warunkach szpitalnych opanowanie bólu dla doświadczonego zespołu położników nie powinno stanowić problemu.
Znoszenie bólu może być niefarmakologiczne i opierać się na masażach, ciepłych kąpielach czy ćwiczeniach oddechowych. W warunkach szpitalnych zakres możliwości jest większy i kiedy zachodzi konieczność można stosować środki farmakologiczne. Pomimo tego, że porody fizjologiczne w domach zyskują na popularności, szczególnie w Wielkiej Brytanii, bezpieczniej jest rodzić pod opieką służb medycznych. W przypadku komplikacji mają one duże większe pole manewru a czas trwania niezbędnych interwencji będzie o wiele krótszy niż miałoby to miejsce w domu.
Aby odpowiednio przygotować się do porodu drogami natury warto zapisać się na kurs do szkoły rodzenia. Tam pod okiem doświadczonej położnej lub położnika dowiemy się wszystkiego o mechanizmach porodu, sposobach oddychania oraz tego w jaki sposób możemy się do porodu przygotować. Uczęszczanie na zajęcia do szkoły rodzenia znacznie redukuje stres jaki towarzyszy matce podczas porodu. Wspólne uczęszczanie na kurs z partnerem oswaja rodziców z macierzyństwem oraz pogłębia relacje między nimi.
Ważne powinno być również świadome macierzyństwo szczególnie w okresie ciąży. Sam poród jest tylko krótkim aktem, natomiast ciąża trwa 9 miesięcy. Świadoma mama w sposób szczególny powinna zatroszczyć się o swój stan zdrowia i prowadzić odpowiedzialny tryb życia. Wszystko to może wpłynąć na przebieg porodu i pomóc w uniknięciu niepotrzebnych komplikacji czy powikłań nie tylko w podczas porodu ale również w okresie połogu.
Zdarzają się jednak sytuacje, w których narodziny nie mogą odbyć się drogami natury. Wówczas tylko interwencja doświadczonego chirurga może uratować zarówno matkę jak i dziecko przed utratą zdrowia i życia. Do tych sytuacji możemy zaliczyć poprzeczne ułożenie się płodu, zbyt wczesne odklejanie się łożyska oraz inne anomalie zakłócające bezpieczne dokonanie się aktu porodu.Dlatego niezwykle ważne jest to, aby przyszła mama systematycznie badała zarówno swój stan zdrowia jak i dobrostan płodu. Wiele rzeczy da się skorygować przed terminem rozwiązania. Zapobiega to konieczności cięcia cesarskiego.
Cięcie cesarskie ratujące często życie nie jest wolne od powikłań i możliwych komplikacji. Dlatego jeżeli nie zachodzi wyższa konieczność nie powinno być stosowane. Mimo to, wiele kobiet domaga się takiego zakończenia porodu w obawie przed bólami porodowymi oraz czasem jego trwania.Jednak te prośby nie mają uzasadnienia z punktu medycznego. Udowodniono, że dzieci, które przyszły na świat dzięki ingerencji chirurgia cieszą się lepszym zdrowiem niż dzieci po cięciu cesarskim.
Wstępną klasyfikację tego, z jakim rodzajem przyjścia na świat malucha będziemy mieli do czynienia, przeprowadza doświadczona położna lub położnik.
Jednak nie metoda przyjścia dziecka na świat jest w tym całym procesie najważniejsze. Priorytetem jaki powinien przyświecać służbie medycznej jest zdrowie matki i dziecka. Podejmując decyzję o sposobie rozwiązania ciąży należy kierować się tylko i wyłącznie ich dobrem oraz najwyższą troską o ich zdrowie i życie.
